Συνεχείς Εκδόσεις Αθηνών (1862 έως 1867)-Consecutive Athens printings,in Greek & English

                                                 Consecutive Athens printings

Είναι η μοναδική έκδοση που χρειάζεται κατά τη γνώμη μου κάποια εισαγωγή προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και παρερμηνειών.
Πρόκειται για μια περίοδο με συνεχείς εκτυπώσεις, ανάλογα με τις ταχυδρομικές ανάγκες. Από αυτό το λόγο πήρανε το όνομά τους ως ‘’Συνεχείς’’. Κατά άλλους τιτλοφορούνται και ως ‘’Κανονικές Εκδόσεις’’ ως αντιπαραβολή  στις προηγούμενες αθηναϊκές εκδόσεις (‘’Προσωρινές’’). 
Αφήνοντας κατά μέρος το όνομα που θα υιοθετήσει κάποιος, η έκδοση αυτή χαρακτηρίζεται από μια ευρύτητα εκτυπώσεων όλων των αξιών (άλλες λιγότερο, άλλες περισσότερο). Αυτό σημαίνει πως για τη σωστή κατάταξή ενός γραμματοσήμου σε αυτή την περίοδο, είναι απαραίτητος είτε ο συνδυασμός δυο βασικών χαρακτηριστικών πρώτα και κύρια οι Α.Ε. και μετέπειτα τα χαρακτηριστικά της εικόνας (π.χ. 10λεπτα, 20λεπτα). Για τις αξίες χωρίς Α.Ε. χρησιμοποιούμε είτε γνώση διαφόρων δευτερευόντων χαρακτηριστικών (π.χ. γραμμωτό βάθος μεταλλείου για τα 1λεπτα), είτε τους χρωματισμούς, είτε χαρακτηριστικά της εικόνας. Σε αυτή την περίοδο εκτυπώθηκαν όλες οι μέχρι τότε ονομαστικές αξίες (1, 2, 5, 10, 20, 40, 80 λεπτών)

It is the only version that needs in my opinion some introduction to avoid misunderstandings and misinterpretations. This is a period with continuous printing, depending on the postal needs. That's why they got their name from 'consecutive'. According to others, they are also titled "final Athens printings" as a comparison with the previous Athenian editions ("Provisional").
This edition is characterized by a wide range of prints of all values ​​(some less, some more). This means that for the correct classification of a stamp in this period, it is necessary either the combination of two basic characteristics first and foremost the C.N. and then the image characteristics (eg 10L, 20L). For the values ​​without CN we use either knowledge of various secondary characteristics (eg linear background for 1 minute), or the colors, or characteristics of the image. During this period, all denominations up to that time were printed (1, 2, 5, 10, 20, 40, 80 lepta)

Διάφοροι κατάλογοι, υιοθετούν έναν ''εσωτερικό'' χρονολογικό διαχωρισμό, που για τον άπειρο συλλέκτη μπορεί να αποβεί μεγάλο πρόβλημα και να τον δυσκολέψει. Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα τραβήγματα, που ως το 1991 αποκαλούνταν ως ''Έκδοση Μαΐου'', ο διαχωρισμός παραπέρα σε            υπο-περιόδους δε θα πρέπει να απασχολήσει, παρά μόνο κάποιον που έχει αποκτήσει εμπειρία ή ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. 
Προφανώς και δεν υιοθετώ την αποκαλούμενη ‘’Έκδοση Μαΐου’’, πληροφορίες για την οποία μπορείτε να βρείτε στο topic [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]. Ξεχωρίζω όμως μόνο τα πρώτα τραβήγματα λόγω του ότι υπάρχουν εμφανή χαρακτηριστικά που μας δείχνουν ότι τα γραμματόσημα αυτά τυπώθηκαν πρώτα. Σαφέστατα όμως τα γενικά τους χαρακτηριστικά είναι χαρακτηριστικά ''Συνεχών Εκδόσεων''.
Various catalogs adopt an "internal" chronological separation, which for the inexperienced collector can be a big problem and difficult for him. With the exception of the first printings, which until 1991 were called the "May Edition", the division into sub-periods should not be a concern, except for someone who has gained experience or is interested in dealing with this issue. Obviously I do not adopt the so-called "May printings", information about which can be found in the topic Bern Symposium UPU 1991. But I only single out the first printings because there are obvious features that show us that these stamps were printed first. However, their general characteristics are clearly "Consecutive printings".

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω η δυσκολία σε αυτή την έκδοση είναι το μεγάλο χρονικό διάστημα που έλαβε χώρα σε συνδυασμό με τις συνεχείς εκτυπώσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια πληθώρα τόσο σε εκτυπωτικά αποτελέσματα όσο και σε αποχρώσεις. Ο κανόνας είναι πως ξεκινάμε με όμορφα εκτυπωτικά αποτελέσματα και όσο προχωράμε χρονολογικά οι εκτυπώσεις γίνονται πιο βαριές, με εκτυπωτικά προβλήματα (π.χ. οξειδωμένες γωνίες στα 20λπετα) και αρκετά στίγματα μελάνης ιδίως σε αξίες που είχαν μεγαλύτερη ζήτηση (5λεπτα, 10λεπτα, 20λεπτα). Για τα 20λεπτα μάλιστα, οι τεχνίτες προχώρησαν σε μερικό καθαρισμό της πλάκας γύρω στο 1867, μετά την εκτύπωση του λεγόμενου ‘’ψεύτη’’ (βαθύ κυανό έως μελανοκύανο) και σε νέα εκτύπωση 20λέπτων, το λεγόμενο ‘’καθαρό του 1867’’ (ανοικτό μπλε ουρανί).



As mentioned above the difficulty in this printing is the long time it took in conjunction with the continuous printing. This results in a plethora of both print results and shades. The rule is that we start with beautiful print results and as we progress chronologically the prints become heavier, with printing problems (eg oxidized angles at 20L) and several ink spots especially at values ​​that were in greater demand (5L, 10L, 20L) . For the 20L, in fact, the printing technicians proceeded to a partial cleaning of the plate around 1867, after the printing of the so-called "liar" (deep cyan to black cyan) and a new 20L printing, the so-called "1867 cleaner" ( light blue sky).

Ως εκ τούτου θα παρουσιαστούν κάποια γενικά χαρακτηριστικά συνολικά αυτής της έκδοσης, θα ακολουθήσουν χαρακτηριστικά των πρώτων τραβηγμάτων και θα ακολουθήσει πιο αναλυτική περιγραφή ανά αξία. Σημειώνω ξανά πως η ξεχωριστή παρουσίαση των πρώτων τραβηγμάτων δε συνηγορεί στην αποδοχή ξεχωριστής έκδοσης που παρεμβάλλεται μέσα στις ''Συνεχείς Εκδόσεις'' αλλά αποτελεί υποστήριξη του βαθμιαίου χαρακτήρα της έκδοσης που ονομάζουμε ''Συνεχείς Εκδόσεις''.

Some general features of this edition will be presented, features of the first printings will follow and a more detailed description by value will follow. I note again that the separate presentation of the first shots does not advocate the acceptance of a separate version inserted in the "Continuous Editions".

Γενικά χαρακτηριστικά
General characteristics

Πρόκειται για εκτυπώσεις που έγιναν με τη ‘’μαλακή’’ μέθοδο. Με παχύ πίλημα στην αρχή, πιο λεπτό αργότερα (ίσως λόγω φθοράς δεν αντικαθιστούνταν) με αποτέλεσμα ισχυρό ανάγλυφο να έχουν μόνο τα πρώτα τραβήγματα. Με το χρόνο μετατρέπεται σε ελαφρύ, ανεπαίσθητο ως την πλήρη απουσία του. 

These are prints made with the "soft" method. With thick felt at the beginning, thinner later (perhaps due to wear they were not replaced) resulting in a strong relief only the first printings. Over time it turns into a light, imperceptible to its complete absence.

Η εκτύπωση είναι γενικά πολύ καθαρή, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια. Βαθμιαία χειροτερεύουν (ιδιαίτερα μετά το 1865) χωρίς όμως να φτάνουν στο σημείο να μοιάζουν με τις βαριές εκτυπώσεις της δεκαετίας του 1870. 
Οι γραμμές σκιάσεως της παρειάς είναι καθαρές και ισοπαχής (1). Δεν διακόπτονται (κατά κανόνα). Ξεκινούν λεπτοτυπομένες και με την πάροδο του χρόνου γίνονται πιο έντονες και μπορεί να ενώνονται με στίγματα χρώματος. Οι γραμμές στον αυχένα συνήθως ενώνονται στην αρχή τους όμως και καταλήγουν απόλυτα διακριτές μεταξύ τους[2]


The print is generally very clean, especially in the early years. They gradually deteriorate (especially after 1865) but do not reach the point of resembling the heavy prints of the 1870s. The shading lines of the cheek are clean and even (1). They are not interrupted (most of the time). They start out fine-grained and over time become more intense and may be joined by spots of color. The lines on the neck are usually joined at the beginning, however, and end up completely distinct from each other (2).

Κάνουν την εμφάνισή τους οι κηλίδες ή στίγματα χρώματος (μελάνης), κυρίως στους μαργαρίτες, στον πέτασο και στις γωνίες (3). Με το χρόνο πληθαίνουν. 
Οι γωνίες αρχικά είναι καθαρές (4), όχι όμως τόσο λεπτοτυπωμένες όσο στην ‘’Προσωρινή Επιμελημένη’’ ή στην ‘’Παρισινή’’. 
Το μετάλλιο είναι γενικά ανομοιόμορφα γεμάτο (5), κυρίως όμως ανάλογα την αξία. Ίσως να οφείλεται στο είδος χρώματος και στις αναλογίες, αλλά σίγουρα οφείλεται από ένα σημείο και μετά στην έντονη χρήση (στο παράδειγμα φαίνεται να έχει κατανεμηθεί σωστά το χρώμα). Το τελευταίο έχει ως αποτέλεσμα αρκετά άσπρα στίγματα (όχι όμως τόσα όσο στην επόμενη έκδοση)(6).


Το χαρτί είναι γενικά πολύ καλής ποιότητας. Ποικίλει σε πάχος και χρωματισμούς ,στη αξία των 10λ[δυο τραβήγματα σε μπλε χαρτί],20λ[ένα τράβηγμα σε πρασινωπό χαρτι],40λ[ένα σε γκρι λιλα χαρτί],και στα 80λ [ενα τραβηγμα σε υποκίτρινο χαρτί]

Spots or spots of color (ink) appear, mainly on pearls, at helmet and in the corners (3). Over time they increase.
The corners are initially clean (4), but not as thin as in "first Athens printings" or "Paris".
The medal is most of the time completely inked (5), but mainly depending on the value. It may be due to the type of color and the proportions, but it is definitely due to a point and then to the intense use (in the example the color seems to have been distributed correctly). The latter results in quite white spots (but not as many as in the next printing) (6).

 
The paper is generally of very good quality. It varies in thickness and colors, in the value of 10l [two printings on blue paper], 20l [one printing on greenish paper], 40l [one on gray lilac paper], and at 80l [one  on pale yellow paper].



        [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Οι Αριθμοί Ελέγχου είναι ίσως το βασικότερο εργαλείο για να κατατάξουμε ένα γραμματόσημο σε αυτή την έκδοση, σε συνδυασμό όμως σχεδόν πάντα και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Είναι ελαφρά τυπωμένοι και αρκετές φορές έως άτονα (1). 
Διατηρούν τη διαφορά σκίασης σε όλη την περίοδο, όχι όμως όσο οι προηγούμενες εκδόσεις (2). 
Πολλές φορές η αριστερή πλευρά μπορεί και να μη διακρίνεται (3). 
Οι χρωματισμοί τους είναι είτε στο χρώμα της όψης είτε με διαφορά στον τόνο/απόχρωση. Αυτό ίσως να εξηγείται από τη διαφορά στο χρόνο εκτύπωσης της μπροστινής πλευράς με την πίσω.

 
Control Numbers is probably the most basic tool to rank a stamp in this version, but almost always in combination with the other characteristics. They are lightly printed and several times dull (1).
They maintain the shading difference throughout the period, but not as much as previous printings (2).
Many times the left side may not be visible (3).
Their colors are either in the color of the face or with a difference in tone / shade. This may be explained by the difference in print time between the front and back.



                                [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Χαρακτηριστικά των πρώτων τραβηγμάτων.
Characteristics of first printings


Η εκτύπωση είναι αρκετά επιτυχημένη. Η εικόνα είναι καθαρή, ομοιόμορφη και συμμετρική. Η μέθοδος εκτύπωσης είναι η ‘’μαλακή’’ και χρησιμοποιήθηκε παχύ πίλημα. Ως εκ τούτου το ανάγλυφο που εμφανίζεται σε αυτή τα γραμματόσημα είναι πολύ ισχυρό. Διακρίνεται πολλές φορές αμέσως, χωρίς να το εξετάσουμε σε φως υπό γωνία. Κύρια σημεία που φαίνεται είναι η μπροστινή πλευρά του προσώπου (μάτια, στόμα, αλλά και το λευκό τρίγωνο του λαιμού)(1).
Printing is quite successful. The image is clear, uniform and symmetrical. The printing method is "soft" and thick felt was used. Therefore the relief that appears on this stamp is very strong. It can be seen many times immediately, without looking at it in a light at an angle. Main points that are visible are the front side of the face (eyes, mouth, but also the white triangle of the neck) (1).
Δεύτερο βασικό χαρακτηριστικό είναι οι Αριθμοί Ελέγχου (2) που μοιάζουν πάρα πολύ με αυτούς των Προσωρινών Εκδόσεων με τη διαφορά ότι εδώ οι χρωματισμοί τους δεν είναι τόσο βαθείς και δεν υπάρχουν οι θρόμβοι χρώματος. Πιθανά λόγω της αραίωσης του χρώματος δίνουν την εντύπωση του πιο ρευστού. Η τριχοειδής πλευρά, μόλις που διακρίνεται. 
Στην μπροστινή όψη, οι γραμμές σκιάσεως της παρειάς είναι ισοπαχείς και συνεχείς. Δεν χαρακτηρίζονται από διακοπές και δε λεπταίνουν στα άκρα (3). 

Second charecteristic are the Control Numbers (2) which are very similar to those of the provisional printings 1861, with the difference that here their colors are not so deep. The capillary side, barely visible. On the front, the shading lines of the cheek are even and continuous. They are not characterized by breaks and do not thin at the ends (3).
Τα χρώματα είναι καθαρά, ζωηρά και ομοιόμορφα. Το μετάλλιο είναι πλήρες (4). 
Οι γραμμές του αυχένα είναι ευδιάκριτες, αν και μερικές φορές μπορεί να ενώνονται με κηλίδες χρώματος (5). 
Οι γωνίες είναι τυπωμένες ευκρινέστατα χωρίς λευκάζοντα μέρη (6). Μπορεί να υπάρχουν τυχόν λευκές κηλίδες αλλά σε καμία περίπτωση δεν το χαρακτηρίζουν. 
Το χαρτί είναι λείο και γυαλιστερό (στιλπνό).

The colors are clean, vibrant and even. The medal is complete (4).
The lines of the neck are distinct, although they can sometimes be joined by spots of color (5).
The corners are printed very clearly without whiteness parts (6). There may be white spots but in no case do they characterize it.
The paper is smooth and glossy.



   [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]       [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πάνω στη πολύ ωραία και ουσιώδη εισαγωγή και προβολή της έκδοσης,απο τον φίλο varg,παραθέτω και εγώ μερικά συμπληρωματικά θέματα.

Ξεκινώ με 20λ έκδοση ''Μαίου'' ,νυν πρώτο τράβηγμα αυτης της αξίας:
first printing 1862-67
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

.και ασφαλώς ανάγλυφο, που και με κλειστα μάτια το νιώθεις με την αφή!

Συνεχίζω με ένα χαρακτηριστικό δείγμα 2λ αυτής της έκδοσης,συν και το αποδεικτικό μιας συζήτησης με το φίλο theosal πάνω στη σφραγίδα ''έλεγχος''
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ενα ιδιαίτερο γνώρισμα της αξίας των 40λ είναι το χρώμα του χαρτιου.Πέρα απο το μπλε υπάρχει και το πρασινοκύανο,θέμα που έθιξα και στο σεμινάριο της τρίτης μέρας,όσο αφορά στη ύπαρξη πέρα απο την έκδοση των καθαρισμένων πλακών και σε αυτή τη έκδοση.Σαφώς πιο δύσκολα απο τα κανονικά σε μπλε και γκρί χαρτί,με υπερτίμηση X2,5.
Παράθεση με ένα ,τυπικού χαρτιού:

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και για το τέλος,τα 80λ.
Εχει γίνει πολυ κουβέντα απο το 1991 και πέρα πάνω σε αυτά,μιλώντας για τα με πορτοκαλί αριθμούς ελέγχου,για το που πρέπει να καταταχθούν.Μέχρι και το 2012 στο τελευταίο κατάλογο Βλαστός,αλλά και σε όλες τις εκδόσεις καταλ.Ερμής κατατάσονται στη προηγούμενη έκδοση των επιμελλημένων,αλλά με την άποψη που βασίζεται στις μελέτες της μακρινής δεκ.του '30 και πιο πίσω,καθώς σφραγισμένο δεν έχει βρεθει πριν τα τέλη του 1862 και αρχων του 1863,αλλά και τα χαρακτηριστικά του δεν συμπίπτουν ακριβώς μα αυτα της επιμελλημένης έκδοσης.Οπωσδήποτε δύσκολη περίπτωση,χωρίς όμως επίπτωση στη σπουδαιότητα και μοναδικότητα αυτου του γραμμ.καθώς είναι σπανιότατο σφράγιστο και ισχυρό σφραγισμένο.

The 80L with orange control numbers, and where they should be classified. Until 2012 in the last catalog Vlastos, but also in all the editions of the Hermes catalog, they are classified in the previous edition, of fine printings 1862. However, this theory, which is based on the studies of the distant 30's and later, as not has been found before the end of 1862 and the beginning of 1863, it has a problem, because its characteristics do not exactly coincide with those of the edited version. However, it is very rare in mint and enough rare postmarked.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θα σας παρουσιάσω,συμπληρωματικά,την έκδοση της αξίας του 1λ.
Αυτό θα γίνει πανεύκολα,με την επίδειξη μιας και μόνο φώτο :



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

,σε εξαιρετική ανάλυση,είναι λοτ απο την δμπρ 652 της 8/8/2020,του οίκου Καραμήτσου.
Αυτή η απόλυτη συλλογή των 1λ άνηκε στο βραβευμένο με μεγάλο χρυσο στη παγκόσμια έκθεση Ν.Υόρκη 2016, συλλέκτη W.Bauer.
ex.Bauer collection,large gold winner at New York world philatelic exhibition 2016

Εγω θα σταθώ στις περιπτώσεις των διάσημων σφαλμάτων πλάκας θ.44 & θ.55.,που πέρα απο μία επισήμανση που θα κάνω,που σήμερα την κατανόησα[και παράλληλα ευτύχησα,το γιατι θα το αναπτύξω παρακατω],θέλω να σταθώ και στη σειρά των τραβηγμάτων.
Θα γίνει χρήση του καταλόγου hellas.

15A-καφέ σοκολατί ,γνωστή ημερομηνία πρωτης κυκλοφορίας δεν έχουμε,προσδιορίζουμε μεταξυ Μαίου και καλοκαιριού του 1862.
15α-καφε σοκολατί,με μικρότερης έκτασης ανάγλυφο του προηγούμενου,προς τα τέλη του 1862
15β-βασική απόχρωση η χαλκόχρωμη,μέχρι και του σκέτου καφέ,λογικά απο τα τέλη του 1862 μέχρι και τους πρώτους μήνες του 1863
15γ-καφεκόκκινο,12/02/1863
15δ-καφεοινόχρωμο,με απόχρωση σαν κόκκινου κρασιού,12/04/1865
15ε-καφεκόκκινο,αλλά εδώ εχουμε το φαινόμενο των κοντών γραμμών σκίασης στο μάγουλο,το γνωστό φαινόμενο των παρισινών,  και των εκδόσεων 1870.

All printings of 1 lepto 1862-1867 with chronological order

15A-brown chocolate, we do not have a known first release date, we specify between May and summer of 1862.
15a-brown chocolate, with a smaller relief than the previous one, towards the end of 1862
15b-basic shade the copper color, up to pure brown, logically from the end of 1862 until the first months of 1863
15c-brown-red, 12/02/1863 15d-brown, with a shade like red wine, 12/04/1865
15d-brown, with a shade like red wine, 12/04/1865
15e-brown-red, but here we have the phenomenon of short shading lines on the cheek, the well-known Parisian phenomenon, and the 1870 editions.

Ολα τα παραπάνω τραβήγματα έχουν μια εξέλιξη εκτύπωσης.Αυτή ξεκινάει απο απαράμιλλης  αισθητικής,και βαθμιαία,ίσως αυτό αναδεικνύει και το παραπάνω που γραφει ο varg στη γενική παρουσίαση της έκδοσης,οι εκτυπώσεις γίνονται πολύ βαριές,με πολλά στιγματα ξεραμένου μελανιού,ως και θρόμβους χρώματος,φτάνοντας ακόμα και σε πραγματικά κακέκτυπα αποτελέσματα.Αυτό το αντιλήφθηκαν οι τεχνικοί[!] και έκαναν ένα μερικό καθαρισμό των πλακών.
All of the above printings have an evolution of printing. This starts with unparalleled aesthetics, and gradually, perhaps this also highlights what the varg writes in the general presentation of the version, the prints become very heavy, with many spots of dried ink and color clots , reaching even really bad results. The technicians realized this [!] and did a partial cleaning of the plates.

Θα σταθώ εδώ.
Εχουμε αποδεδειγμένα,και έχουν γραφτεί μελέτες πανω σε αυτό,για τα 20λ ουρανοκύανα,των αρχων του 1867,που έχουν μια λευκάζουσα αίσθηση στη όψη,αλλά στο πίσω μερος φέρουν ΑΕ βαθυ μπλέ,και παράλληλα καμίας σχέσης με του προ πενταετίας,αλλά ακόμα και διετίας εκτυπώσεις,οπού εκει ήταν με σαφή διαφορά των πλευρών σκίασης,ενώ εδώ εχουμε τάση για εξομάλυνση[πράγμα που θα γίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό μετά απο δύο χρόνια περίπου].
Το παραπάνω το δεχόμαστε και για τη πλάκα του 1λ,και έτσι έχουμε τα λεγόμενα ''κοντόγεννα'',15ε,που ο Τρ.Κωνσταντινίδης σημειώνει ότι ήταν καλής εκτύπωσης,και αυτό θα συνέβει στα τέλη του 1866 με αρχές του 1867.

We have proven, and studies have been written on it, for the 20l sky blue, of the beginning of 1867, which have a whitening feeling on the face, but on the back they have C.N. deep blue, and at the same time nothing to do with the prints from five years ago, but even two years ago, where there was a clear difference in the shading sides, while here we have a tendency for smoothing [which will happen to a great extent after about two years]. We accept the above for the plate of 1l, and so we have the so-called "contogenna", 15e, which Tr. Konstantinidis notes that it was of good print, and this will happen in late 1866 and early 1867.

Ετσι λοιπόν έχουμε:

short beard 15e
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

που όμως δεν ειναι αυτό το τελευταίο τράβηγμα της αξίας του 1λ,καθώς θα αποδείξω πως έγινε ένα ακόμα μετά,πράγμα που ίσως οδηγήσει και αναθεώρηση γραμμ.της επόμενης έκδοσης...

ΕΦΕ 2005,έκθεμα Ασημακόπουλου,Asimakopoulos exhibit
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

δμπρ 300 Καραμήτσου,εκποίηση της παραπάνω συλλογής,Karamitsos auction no.300,lots included Asimakopoulos coll.:
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

τα λοτ 165 και 166 σε μεγενθυνση
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

οπού το λοτ 166 ειναι το σημειωμένο με βέλος στο έκθεμα

Εδώ λοιπόν έχουμε καποια σημεία,
πρώτον το 165 ειναι καθαρισμένων.Αυτό φαίνεται απο τη γραμμή ,που ενώνει κυματιστές γραμμές με το γείσο του κράνους,όπως δείχνω και στο έκθεμά μου,βασιζόμενος στο βιβλίο Ασημακόπουλου για τα σφαλματα πλάκας,που γραφει,''περι των εκδόσεων του 1868 παρατηρείτε λευκή γραμμή επάνω δεξιά,που ξεκινάει από τις κυματιστές γραμμές και φτανει μέχρι και εμπρός απο το πανω μέρος του μετώπου του Ερμη,στη άκρη του γείσου''
First the lot 165 is cleaned plates print.
This can be seen from the line, which joins wavy lines with the cornice of the helmet, as I show in my exhibit, based on Asimakopoulos's book on plate flaws, which writing, from the wavy lines and reaches up to the front of the upper part of the forehead of Hermes, at the edge of the cornice ''


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ομως το γραμματόσημο με ημερομηνία 1ος 1867 δεν την έχει,άρα βγαινει αβίαστα το συμπέρασμα πως οποιο γραμμ.θ.44 με το σφαλμα της μεγαλης λευκής κηλίδας στη βαση του λαιμού δεν έχει αυτή τη γραμμή ανήκει στις συνεχόμενων εκδόσεων,ασφαλώς σε λευκο καλό χαρτί.
Παραδείγματα,πέρα απο το παραπάνω με την ημερομηνία,
However, the stamp dated 1st 1867, lot 166, does not have it, so it is easy to conclude that any stamp pos.44 with the error of the big white spot at the base of the neck does not have this line belongs to the continuous editions, certainly in white good paper. Examples, in addition to the above with the date,

του Μπαουερ-Bauer
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
το προχθεσινό που απόκτησα,mine
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

και τέλος,και ο λόγος της σημερινής ευτυχίας,καθώς μέχρι σήμερα,γνωριζα οτι άνηκε στις καθαρισμένων εκδόσεων,επι φακέλλου,μαζί και με 20λ ουρανοκύανα 1867,certificated Papathanasiou 2021
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με τα παραπάνω,πέρα απο αυτό που επισημαίνω,για τη θ.44,έχουμε μια σειρά βαθέων καφεκόκκινων,που κατατάσσονται στις καθαρισμένες εκδόσεις,σαν 23α,και δεν έχουν τα χαρακτηριστικά αυτής της έκδοσης,δηλ.πολλά λευκάζοντα στιγματα στο βαθος μεταλλίου,μαζί με άτονο χρωματισμό,μαζί με γκρι αίσθηση,και ακόμα,μακριές,καθαρές γραμμές σκίασης μάγουλου,κανένα σχεδόν στίγμα μελανιού στη όψη,και τέλος ποιοτικό χαρτί.
Αρα  ο hellas που δεν δίνει ημερομηνία για τα 23α,και σε συνδυασμό των παραπάνω,θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως έγιναν τραβήγματα απο την καθαρισμένη πλάκα των 1λ.,απο τις αρχές του 1867 και για όλη τη διάρκεια της χρονιάς,και ύστερα απο το πλήρη καθαρισμό[ή άλλη τεχνική ,όπως υποστηρίζει ο Τσεριώτης?] βγήκαν τα γνωστά καθαρισμένων εκδόσεων καφε-γκρι 1868....


With the above, apart from what I point out, for pos..44, we have deep brown-red, which are classified in the cleaned plates 1868, as 23a, and do not have the characteristics of this version, ie many whitening spots at medallion backround, together with faint color, gray feel, and yet, long, clean cheek lines, almost no ink on the face, and finally quality paper.
So the Hellas catalog that does not give a date for the 23a, and in combination with the above, we could assume that printings were made, from the cleaned plate of 1l.,from the beginning of 1867 and for the whole year, and after the complete cleaning [or other technique, as Tseriotis claims?] were printed the well-known cleaned plates brown-gray 1868.

Μήπως έρχεται η ώρα να μπεις στο στίβο της συγγραφής εκτός από άρθρα;

Καλημέρα σας από ένα ψεύτη! Είναι το Hellas 19g, το βαθύ σκούρο μπλε 20λεπτο συνεχών εκδόσεων. Σε βίντεο που ανέβασε ο αντμιν με τα σεμινάρια ΜΚΕ του Γ. Περιστανογλου, αναφέρεται και ως το «απατηλόν» από τους παλαιότερους συλλέκτες. Ο λόγος είναι ότι τόσο στην όψη όσο και στους αριθμούς ελέγχου μοιάζει πολύ με προσωρινό 61-62 αλλά ...λέει ψέμματα! Ξεχωρίζει στην όψη σε σχέση με τα προσωρινά από τις διάσπαρτες κηλίδες μελανιού και τις συγκεχυμένες γραμμές σκίασης παρειάς και τραχήλου. Οι δε αριθμοί ελέγχου είναι ελαφρώς διαφορετικής απόχρωσης (μπλε σκούρο αντί indigo blue) και με την αριστερή πλευρά των ψηφίων να είναι λίγο πιο παχεία από ότι στα προσωρινά.

This is the so-called "liar". It's Hellas 19g, the deep dark blue 20l consecutive printings stamp. In a video that admin has shared in this forum containing J. Peristanoglou's lectures, it is described from collectors of the past as the "deceptive" one. The reason is that, both at the front and back (control figures), it looks like a provisional 20l stamp but... it's lying! It can be recognized, compared to provisionals, from the scattered ink spots and the conjoined shading lines. The control figures are also of a slightly different hue (deep blue vs indigo blue) and the left side of the numerals are a little bit thicker compared to the provisionals.

 [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

εξαιρετική ανάλυση Παναγιώτη. Να είσαι καλά που το το έδωσες να το διαβάσουμε.

7

1862-1867